Την Κυριακή 15 Ιανουαρίου ήθελα να κάνω μια βόλτα με τη μηχανή. Το Transalp ήταν στο γκαράζ του φίλου Σταμάτη για επισκευές επομένως μόνο το DR ήταν διαθέσιμο. Δεν ήθελα να πάω κάπου συγκεκριμένα, απλώς να οδηγήσω. Έβαλα όλα τα απαραίτητα στο tank bag έλεγξα αέρα και λάδια και βγήκα στην Εθνική με κατεύθυνση προς Λαμία. Στη συνέχεια μπήκα στην Αττική οδό με κατεύθυνση προς το αεροδρόμιο. Ο καιρός ήταν πολύ κρύος με 7 βαθμούς θερμοκρασία και 4 βαθμούς αίσθηση. Είχα φορέσει ισοθερμικά, μπαλακλάβα, και μπότες πέρα από τα συνήθη μπουφάν, κράνος, γάντια. Βγήκα στην Αττική οδό και άνοιξα σταδιακά το DR για να το ξεμπουκώσω. Πήγαινε σταθερά στα 100-110 χιλιόμετρα στις 6000 με 6500 στροφές. Σε κάποια στιγμή το άνοιξα στα 120 στις 7000 στροφές περίπου. Στο δρόμο προσπέρασα ένα τρέιλερ με δύο μηχανές που γύριζαν από χώμα και χαιρέτισα τον οδηγό. Προχωρώντας σκέφτηκα προς στιγμήν να βγω στην έξοδο προς Ραφήνα, αλλά άλλαξα γνώμη και συνέχισα προς το τέλος της Αττικής οδού. Έκανα αναστροφή προς Αθήνα στο τέλος της και βγήκα στην πρώτη έξοδο προς τις τοπικές οδούς των Σπάτων.
Από εκεί συνέχισα προς Μαρκόπουλο και στη συνέχεια θέλοντας να βγω στην κοντινότερη παραλία, κινήθηκα προς Πόρτο Ράφτη. Το κρύο ήταν αρκετό αλλά ο ουρανός είχε κατά διαστήματα ήλιο, κάνοντας ευχάριστη τη διαδρομή. Έφτασα στην παραλία και έκανα μια στάση για να ξεκουραστώ. Περπάτησα λίγο στην άμμο και συνομίλησα με κάποια παιδιά που βρίσκονταν εκεί και ασχολούνταν με το jet ski.
Μπορεί το κοντέρ να γράφει 97226 km αλλά πρέπει να υπολογίσουμε και 4 μήνες κυκλοφορία με χαλασμένη ντίζα ταχυμέτρου. Τότε δούλευα στην στατιστική υπηρεσία, κάνοντας κατ' οίκον συνεντεύξεις και γράφοντας περί τα 40 χιλιόμετρα το μέρα...
Αφού πέρασε λίγο η ώρα και έπεσε ο ήλιος ξεκίνησα την επιστροφή για Αθήνα. Αρχικά σκέφτηκα να επιστρέψω παραλιακά, αλλά η θερμοκρασία είχε πέσει για τα καλά καθώς σκοτείνιασε. Παρ' όλο που σε μια βόλτα δεν μου αρέσει να επιστρέφω από τον ίδιο δρόμο που πήγα, θα γύρναγα από Αττική οδό. Έφυγα από Πόρτο Ράφτη και μέσω Μαρκόπουλου μπήκα στην Αττική οδό. Όσο αυξάνονταν η ταχύτητα τόσο αυξανόταν και το κρύο που άρχισε να διαπερνά γάντια και ισοθερμικά. Ο δρόμος δεν είχε κίνηση, γι αυτό φρόντισα να ξανά-ξεμπουκώσω το DRάκι, πηγαίνοντας 110 σταθερά και φτάνοντας μέγιστη 125. Βγήκα στην συμβολή της Αττικής οδού με την Εθνική και κατέβηκα προς Πατήσια. Είχα παγώσει για τα καλά όταν έφτασα στο σπίτι, αλλά τουλάχιστον άξιζε τον κόπο.
Την επόμενη μέρα καθώς ξεκίνησα για να πάω στη σχολή μου παρατήρησα τη βελόνα του κοντέρ μου να ταλαντώνεται πάνω κάτω. Πριν δύο χρόνια περίπου είχα αλλάξει ντίζα κοντέρ επομένως δύο ήταν οι πιθανότητες, χαλασμένο όργανο ή χαλασμένος ατέρμονας. Έκανα μία επίσκεψη στο μηχανικό μου και αφού έλυσε το κομμάτι που ενώνει ντίζα και ατέρμονα, βάζοντας ένα κατσαβίδι μέσα στην υποδοχή του ατέρμονα και γυρνώντας τη ρόδα διαπίστωσε ότι είχε χαλάσει ο ατέρμονας. Αρχικά έκανα μία βόλτα στην αντιπροσωπεία, όπου μου είπαν ότι η τιμή του είναι περίπου 50 ευρώ. Στη συνέχεια έκανα μία βόλτα στα παλιατζίδικα όπου βρήκα μεν ατέρμονα που να μοιάζει με τον δικό μου αλλά όχι να είναι τελείως ίδιος στα 20 ευρώ. Μπορεί να ταίριαζε, μπορεί και όχι, γι' αυτό αποφάσισα να ψάξω λίγο περισσότερο. Μπήκα στο www.car.gr και βρήκα ατέρμονα από ίδιο μοντέλο με το δικό μου στην Κρήτη. Μίλησα με τον κάτοχο που δέχτηκε να μου το στείλει Αθήνα με αντικαταβολή. Περιμένω επομένως να έρθει το δέμα...
