Λάστιχο και αλλαγή πίσω σαμπρέλας

Ήταν Πέμπτη 26 Ιανουαρίου, ο πατέρας μου είχε έρθει από το νησί για γιατρούς και διάφορες άλλες δουλειές. Αφού τέλειωσε με τους γιατρούς ξεκινήσαμε με το DR για τα Leroy Merlin στην Πειραιώς. Κατεβήκαμε τον Κηφισό και όπως στρίβω για Πειραιώς νιώθω το πίσω μέρος του DR βαρύ. Γνώριμη αυτή η αίσθηση, κάνω στην άκρη και γυρνώντας βλέπω το λάστιχο πίτα! Ωραία λέω, ευτυχώς είχαμε φτάσει στο κατάστημα, οπότε βάζω το μηχανάκι στο υπόγειο πάρκινγκ και καλώ ενισχύσεις. Στο DR δεν είχα μπαγκαζιέρα και ως εκ τούτου φαστ, άρα παίρνω τηλέφωνο το φίλο Σταμάτη να μου φέρει το δικό του. Μετά από ένα δεκάλεπτο περίπου έρχεται το φάστ, το βάζω στη ρόδα και φεύγω ανεβαίνοντας τον Κηφισό με κατεύθυνση τα Πατήσια. Το φάστ έδειχνε να έχει μισοπιάσει και κατάφερα με σχετική προσοχή να οδηγήσω για 10 χιλιόμετρα και κάτι και να φτάσω στα Πατήσια. Περνάω έξω από το Euroil στην οδό Ρεγκούκου να βάλω αέρα για να δω αν το φάστ έπιασε σωστά. Βγάζω τον αέρα που υπήρχε μέσα στο λάστιχο και προσπαθώ να γεμίσω. Δυστυχώς το σύστημα του βενζινάδικου δεν δούλεψε, άγνωστο γιατί και έτσι το πάω στα χέρια σε ένα παρακείμενο βενζινάδικο για να το γεμίσω. Βάζω αέρα αλλά μετά από λίγο το λάστιχο ξανακάθεται, οπότε καταλαβαίνω ότι το φάστ δεν έχει πιάσει. Οδηγώ το μηχανάκι πίσω στο γκαράζ του φίλου Σταμάτη και παίρνω το Transalp για να κατέβω Πειραιά, όπου είχα αφήσει τον πατέρα μου. Το Transalp εκέινη την περίοδο δεν είχε ζελατίνα καθώς είχε σπάσει ένα κομμάτι της έπειτα από μια στατική (και εντελώς ηλίθια) πτώση από το σταντ. Το παίρνω όπως βρίσκεται και κατεβαίνω Πειραιά. Ευχαριστώ το Σταμάτη και παίρνω τον πατέρα μου για να συνεχίσει τα ψώνια του.

Μιας και έχουμε οικονομική κρίση σκέφτηκα να αλλάξω μόνος μου τη σαμπρέλα του DR. Ουσιαστικά δεν ήθελα να την αλλάξω μόνος μου για τα λεφτά, αλλά για την εμπειρία, έτσι ώστε αν συμβεί κάτι αντίστοιχο σε κάποιο μέρος που να μην υπάρχει κοντά βουλκανιζατέρ να ξέρω τι να κάνω. Κάλεσα λοιπόν το Νονό μου και στο γκαράζ του Σταμάτη ξεκινήσαμε να αλλάζουμε το λάστιχο.
Είχα σκοπό να φωτογραφήσω την όλη διαδικασία βήμα βήμα, αλλά η φωτογραφική μου μηχανή είχε άλλη άποψη. Στην αρχή άρχισε να μου βγάζει σκοτεινές και ροζ φωτογραφίες (!) την κούνησα, έβγαλα κάρτες μπαταρίες κτλ, τίποτα! Επανήλθε μόνη της σε κάποια φάση από τη μέση και μετά της διαδικασίας. Είμαι σίγουρος ότι το 2012 θα είναι μια χάλια χρονιά αν κρίνω από αυτά που έχω πάθει από τον πρώτο μόλις μήνα του!
Όπως και να έχει η σαμπρέλα αντικαταστάθηκε επιτυχώς με τη βοήθεια του Σταμάτη και του νονού μου και το DRακι είναι και πάλι μάχιμο. Η διαδικασία κύλισε ως εξής:

Αρχικά για να βγεί η σαμπρέλα χρειάζονται τα κατάλληλα λεβιεδάκια:




Τα δικά μου τα πήρα 1,60 ευρώ από τον Τόγγελο στη Λιοσίων.Κανονικά χρειάζονται 3 λεβιεδάκια αλλά επειδή δεν το γνώριζα είχα πάρει δύο. Σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιείς ένα σφυροκατσάβιδο. Τα λεβιεδάκια είχαν μήκος 24 εκατοστά αν και απ' ότι έμαθα υπάρχουν και μεγαλύτερα τα οποία βολεύουν πιο πολύ.
Τα υπόλοιπα εργαλεία που χρειάστηκαν ήταν ένα 24 γερμανοπολύγωνο για να ξεβιδωθεί ο πίσω άξονας, WD-40 ή λίγο γράσο για να μπεί το λάστιχο πάλι στη θέση του, ένα 12αρι γερμανικό για να βγεί το παξιμάδι της βαλβίδας, ένα σφυρί και ένα φορητό κομπρεσεράκι για να φουσκώσουμε τη σαμπρέλα αφού την αλλάξουμε.

Το πρώτο βήμα ήταν να στηρίξουμε τη μηχανή μιας και το DR δεν έχει διπλό σταντ. Σε αυτό μας βοήθησε ένα παρακείμενο καφάσι αλλά τελικά δεν ήταν καλή επιλογή καθώς δυσκολευτήκαμε όταν χρειάστηκε να ξαναβάλουμε τον τροχό στη θέση του. Σε αντίστοιχη περίπτωση προσπαθείστε να τοποθετήσετε τη μηχανή τόσο ψηλά ώστε ο πίσω τροχός να μην ακουμπάει καθόλου στο έδαφος. Αφού ακούμπησε η μηχανή με το 24 κλειδί ξεβιδώσαμε τον άξονα και με το σφυρί και το σφυροκατσάβιδο τον σπρώξαμε ώστε να ελευθερωθεί ή ρόδα.



Σε αυτό το σημείο μας δυσκόλεψε η δαγκάνα του φρένου που δεν άφηνε τη ρόδα να φύγει, γι αυτό και χρειάστηκαν λίγα χτυπήματα με το σφυρί. Τελικά η ρόδα βγήκε.



Έβγαλα το γρανάζι και το ακούμπησα στο έδαφος, βάζοντας τα σινεμπλόκ που είχαν βγει στη θέση τους, ώστε να είναι έτοιμο για την τοποθέτηση. Έβαλα τον τροχό κάτω και άρχισαμε τη διαδικασία για να βγεί η σαμπρέλα.



Στην αρχή χρειάστηκε να πιέσουμε με τα λεβιεδάκια και να ξεκολλήσουμε το λάστιχο, το οποίο ήταν κολλημένο στη ζάντα. Αφού το λάστιχο ξεκόλλησε, βάλαμε τα λεβιεδάκια και βγάλαμε το λάστιχο έξω από τη ζάντα από την πάνω μεριά. Η σαμπρέλα ήταν ακόμη λίγο φουσκωμένη και δεν έβγαινε, οπότε την τρυπήσαμε με το κατσαβίδι, ξεβιδώσαμε το παξιμάδι που ασφάλιζε την βαλβίδα πάνω στη ζάντα και τη βγάλαμε. Έβαλα μία καινούρια σαμπρέλα που πήρα επίσης από τον Τόγγελο στην τιμή των 5 ευρώ. Καλή ή κακή θα φανεί στην πορεία, πάντως πιο ακριβή δεν είχε. Στην προσπάθεια να βάλουμε την καινούρια σαμπρέλα μας κούρασε πολύ η τοποθέτηση της βαλβίδας. Τόσο εγώ όσο και ο νονός μου δεν καταφέραμε να την βάλουμε στην τρύπα της ζάντας και τη λύση έδωσε ο Σταμάτης που με λίγη προσπάθεια τα κατάφερε. Στη συνέχεια τοποθετήσαμε το παξιμάδι πάνω στη βαλβίδα, την σαμπρέλα στο λάστιχο, βάλαμε λίγο WD-40 περιμετρικά του λαστίχου στο σημείο που ενώνεται με τη ζάντα και με τα λεβιεδάκια πιέσαμε το λάστιχο μέσα στη ζάντα.



Το λάστιχο τώρα ήταν έτοιμο για φούσκωμα. Ο νονός μου είχε ένα ηλεκτρικό φουσκωτήρι, το οποίο είχε αγοράσει περίπου 10 ευρώ από τα Praktiker. Το συνδέσαμε στην μπρίζα του Transalp και άρχισε να φουσκώνει το λάστιχο.










Στην αρχή έβλεπα με μισό μάτι το φουσκωτήρι αυτό και πίστευα ότι θα έκανε πολλή ώρα για να φουσκώσει το λάστιχο. Προς έκπληξη μου όμως το λάστιχο ήταν έτοιμο σε λιγότερο από πέντε λεπτά. Σύμφωνα με το μανόμετρο του είχε βάλει 27 psi στο λάστιχο. Δύο μέρες μετά που μέτρησα τον αέρα σε βενζινάδικο βρήκα την πίεση στα 22. Όπως και να έχει το εργαλείο αυτό είναι πολύ χρήσιμο και πιστεύω ότι αξίζει τα χρήματα του! Μόνο αρνητικό ο θόρυβος!

Αφού το λάστιχο ήταν φουσκωμένο ήρθε η ώρα να το περάσουμε στη μηχανή. Βάλαμε γράσο στον άξονα, αλλά μας δυσκόλεψε πολύ το γεγονός ότι έπρεπε να σηκωθεί η μηχανή ώστε να μπει η ρόδα. Γι' αυτό έσπευσε προς βοήθεια ο αδερφός του Σταμάτη, Δημήτρης. Δύο ανασήκωναν τη μηχανή και οι άλλοι δύο έβαζαν τον τροχό στον άξονα και στη συνέχεια στη μοτοσυκλέτα. Εδώ πρέπει να δωθεί προσοχή ώστε να μπούν σωστά τα δύο διαστήματα που βρίσκονται μεταξύ ζάντας και ψαλιδιού. Στη συνέχεια πρέπει να ανοιχτεί με ένα κατσαβίδι η δαγκάνα των φρένων για να περάσει η δισκόπλακα μέσα. Η δαγκάνα που είναι πλευστή, πρέπει να είναι στη θέση της πάνω στο ψαλίδι και μετά να τοποθετηθεί ο τροχός.
Με κάποια δυσκολία ο άξονας τοποθετήθηκε τελικά και ήρθε η ώρα για τη ρύθμιση της αλυσίδας. Το DR έχει δύο αριθμημένους ρεγουλατόρους αλλά κανείς μας δεν είχε προσέξει το αρχικό νούμερο πριν το βγάλσιμο του τροχού. Ανέβηκα στο DR και οι άλλοι δύο ρύθμισαν τους ρεγουλατόρους στο σωστό σημείο.
Όλα ήταν έτοιμα επομένως και ο νονός μου πήγε το DR μια βόλτα για να βεβαιωθεί ότι όλα ήταν εντάξει. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι το πήγε βόλτα για να το συγκρίνει με το νεοαποκτηθέν του Suzuki Djebel 250 XC!

Νονός και Σταμάτης

Επόμενο βήμα είναι η αλλαγή του ατέρμονα ώστε να επανέλθει σε λειτουργία το ταχύμετρο του DR.